De overheid probeert de uitstoot van broeikasgassen te verlagen met diverse beleidsinstrumenten, waaronder financiële instrumenten die de uitstoot beprijzen. De prijs die betaald wordt voor deze uitstoot is niet uniform tussen en binnen sectoren, en een deel van de uitstoot wordt niet beprijsd. Voor een groot deel van het fossiele energiegebruik in de industrie is de in geld uitgedrukte klimaatschade hoger dan de CO2-prijs die de overheid in rekening brengt. Ditzelfde geldt voor broeikasgassen uit de luchtvaart en de zeescheepvaart. Voor een belangrijk deel van de uitstoot in de landbouwsector ontbreekt een CO2-prijs. Binnen de elektriciteitssector varieert de prijs sterk met de gebruikte energiedragers voor opwekking van elektriciteit. In de gebouwde omgeving is de beprijzing redelijk in balans, maar bij verkeer is deze sterk afhankelijk van het vervoersmiddel en de rol van andere schade. Planbureau voor de Leefomgeving: https://www.pbl.nl/nieuws/2021/volop-ruimte-voor-betere-beprijzing-van-de-uitstoot-van-broeikasgassen